Welkom

Het rekenrek wordt ingezet om de strategie van tellend rekenen te verlaten. Het is een hulpmiddel bij het vormen van getalbeelden.

Omgaan met verschillen organisatorisch en inhoudelijk bekeken. Hoe maak je keuzes uit wat de methode biedt?

Marije Bakker, Margreeth Mulder, Cathe Notten, An te Selle en Jaap Vedder leggen uit hoe een school tot een geschikte reken-wiskundemethode kunt komen.

Leerlingen die leren hoe ze bij het oplossen van rekenvraagstukken systematisch hulpnotaties en kladpapier kunnen gebruiken scoren niet alleen beter, maar werken ook overzichtelijker. Een verslag van een onderwijsexperiment.

In dit artikel wordt bekeken welke rol beoogde leerprocessen en leerdoelen spelen bij het maken van de keuze om slechts één, of toch meer oplossingsstrategieën aan de orde te stellen.

Is het mogelijk om objectief vast te stellen wat leerlingen kunnen op het gebied van rekenen-wiskunde? Elke toets heeft zijn eigen haken en ogen, maar als leerkrachten zich dat bewust zijn en toetsen combineren met goede observaties
kom je een eind.

Henk Logtenberg heeft samen met drie studenten het Protocol ‘Rekengesprek’ ontwikkeld. Door dit protocol te volgen, kan de leerkracht snel en effectief inzicht krijgen in de pedagogische en didactische problematiek van leerlingen met rekenproblemen.

Op 19 mei2008 promoveerde Kees Buijs op een onderzoek over een door hem ontwikkeld onderwijsleertraject op het domein van vermenigvuldigen.

Het leren tellen gaat bij de meeste kinderen volgens voorspelbare stappen. Maar wat doe je als een kind, al dan niet met een handicap, zijn eigen eigenwijze ontwikkeling volgt?

Een samenwerkingsproject tussen SLO en NVORWO heeft een interessant boekje opgeleverd. Laat u inspireren door rijke lesideeën die overeenkomsten en verschillen tussen de exacte vakken uitbuiten en met elkaar combineren.

Bij het oplossen van een probleem waar geen pasklare oplossing voor bestaat, gebruik je je intuïtie door het onmiddellijk, spontaan, creatief inzetten van kennis en ervaringen of een plotseling optredend inzicht. Hoe werkt dat bij rekenen-wiskunde?

Leren kinderen tegenwoordig niet meer rekenen? Of leren ze andere kennis en vaardigheden dan vroeger? En wat vinden we daarvan? Willem Vermeulen mengt zich in de actuele discussie over het realistische reken-wiskundeonderwijs.

Schattend rekenen is een ondergewaardeerde variant van rekenen. Niet terecht, want schatten is niet alleen handig in het dagelijks gebruik, maar ook nuttig vanwege het redeneren dat daarbij nodig is. Leren schatten vraagt echter wel een specifieke aanpak.

Frans van Mulken interviewt Jan van Maanen, hoogleraar - directeur van het Freudenthal Instituut.

Door zelfstandig werken is differentiatie mogelijk, kan een hoger leerrendement bereikt worden, ontwikkelen kinderen gevoel voor planning en verantwoordelijkheid en krijgen ze een beter inzicht in hun eigen leerproces. Maar is het leren wel effectief?

Dat het voor leerlingen moeilijk is om goed te luisteren naar wat de leerkracht zegt, wist u waarschijnlijk al. Maar hoe goed lukt het u om te luisteren naar wat de leerling zegt en bedoelt? Bent u zich bewust van het belang van luisteren naar kinderen?

Volgens de "realistische" visie op het reken-wiskundeonderwijs moeten leerlingen zelf de wiskunde (her)ontdekken. Om dit mogelijk te maken worden de opgaven in een (vaak talige) context geplaatst. Welke rol speelt taal bij het goed kunnen rekenen?

Er zijn kinderen die er heel lang over doen om te leren klokkijken. Waarom is klokkijken voor hen zo moeilijk? We zetten het eens voor u op een rijtje en geven tips om het te oefenen.

Concrete materialen kunnen het wiskundig denken ondersteunen. De grote vraag daarbij is wel of de concretiseringen werkelijk aansluiten bij redeneringen en ontdekkingen van kinderen of dat het materialen zijn die het volwassen denken concreet maken.

Hoe kun je het werken aan een handelingsplan overzichtelijk, beperkt en effectief maken? Zorg voor een duidelijk afgebakend doel en maak de leerling de eigenaar van zijn eigen rekenprobleem.

De relaties tussen de maten van het metrieke stelsel bezorgen leerlingen en hun leerkrachten heel wat hoofdbrekens. Leerlingen de kans geven zelf relaties tussen maten te leggen en beelden op te bouwen bij de verschillende maten is belangrijk.

Tijdens een experiment betreffende de ontwikkeling van rekenvaardigheid op de Pabo van de Noordelijke Hogeschool te Leeuwarden, gaf Elise Boltjes studenten de kans om rekenregels af te leiden uit uitgewerkte voorbeeldopgaven. Met verbluffende resultaten..

Sommige leerlingen houden moeite met het lezen en noteren van getallen. Wat doet u als getalbegrip en -betekenis geen problemen opleveren, maar het onthouden van telwoorden en getalsymbolen wel? In dit artikel vindt u tips en adviezen.

Om werkelijk mogelijk te maken dat een leerling kan leren in de rekenles zal deze zelf moeten weten welk doel voor hem geldt, wat hij straks zal moeten weten en kunnen. Op deze manier kan hij zelfbewust en zelfverzekerd in de rekenles aan de slag.

Wie op de Pabo werkt mag zich tegenwoordig geen vakdocent meer noemen. Willem Uittenbogaard weigert om zich hier iets van aan te trekken. Vakkennis is onmisbaar voor leraren die professioneel voor een klas willen staan

Veel leerkrachten denken dat het volledig doorwerken van een methode nodig is als voorbereiding op de CITO-toets. De stap naar procedures gaat voor veel leerlingen te snel en het oefenen gaat vaak ten koste van zaken die veel belangrijker zijn.

Negatieve emoties kunnen het leerproces stagneren. Dat geldt zeker ook in de reken-wiskundeles. Door actief luisteren en empathisch reageren kan de leraar emotionele obstakels uit de weg ruimen en het leerproces stimuleren.

Voor het optellen en aftrekken tot 100 biedt de methode Rekenrijk verschillende strategieën aan. In dit artikel wordt stilgestaan bij het rekenen met een rond getal, een zogenoemde variastrategie, die Rekenrijk eind groep 4 introduceert.

Iedereen weet dat interactie tijdens de rekenles belangrijk is, maar leerkrachten vinden het doorgaans moeilijk om kinderen gezamenlijk, met en van elkaar te laten leren en iedereen betrokken te houden. Een boek vol samenwerkingsvormen biedt hulp.

Niet alle doelen zijn voor alle leerlingen haalbaar. Neem het onderwerp kommagetallen. Wat kiezen we op dit gebied voor de zwakke rekenaars? Leren we hen de procedures voor cijferend optellen en aftrekken, of gaan we voor begrip en betekenis?

Zwakke rekenaars worden vaak met aparte materialen individueel aan het werk gezet. Daardoor kunnen ze vervolgens niet meedoen met de klassikale interactieve nabespreking, waardoor de achterstand in de klas alleen maar groter wordt. Hoe kan dat anders?

De munten van 1 en 2 eurocent worden afgeschaft. Volgens Mieke van Groenestijn betekent dit een ramp voor de rekendidactiek, zowel voor rekenen met geld als rekenen met decimale getallen. Ze is helaas een roepende in de woestijn

Begin groep 3 leren kinderen getalsymbolen gebruiken. Dat lijkt eenvoudig, maar niet voor iedereen. Die tekens bezitten immers geen zichtbare (en dus telbare) relatie met de aantallen waar ze voor staan. Hoe maken kinderen zich de cijfers eigen?

Wie goed rekenles wil geven moet veel in huis hebben. Jos van Rooij zet het op een ritje. Misschien lijkt het een onbereikbaar ideaal om een goede rekenleraar te worden, maar wie zich van de benodigde kwaliteiten bewust is weet waar hij aan moet werken.

Een recensie van de heruitgave van het rekenboek De Cijfferinghe (1604) van Willem Bartjens.

Een goede context ondersteunt het bedenken van de leerlingen. Maar aan welke eisen voldoet een goede context? Hoe ga je er op de juiste wijze mee om? Waar ligt de balans tussen het wiskunde-gericht uitdiepen en te diep ingaan op onbelangrijkste details?